از مهمترين دام های مديريت استراتژيک كه باعث عدم موفقيت اين فرآيند در سازمانها مي شود مي توان به موارد زير اشاره نمود :
برنامه ريزی استراتژيک برای پاسخگويی به مقام مافوق
حرکت شتابزده از ماموريت به تدوين استراتژی
عدم توفيق در برقراری ارتباط با کارکنان
تصميم گيری های بدون اساس و متضاد با برنامه ريزی استراتژيک
فقدان حمايت مديريت ارشد
عدم توفيق در ارزيابی استاندارد عملکرد
واگذاری کار به کارشناسان ستادی به جای مديران ارشد
عدم مشارکت افراد کليدی سازمان
عدم توفيق در ايجاد جو مشارکت و همدلی
بوروکراسی شديد که باعث از بين بردن خلاقيت و انعطاف می شود